Het einde is in zicht
23 oktober 2018 - Christchurch, Nieuw-Zeeland
Nog twee dagen, dan is het zover. Dan begin ik aan mijn bijna 30 uur durende reis naar Amsterdam AirPort. De vijf maanden zijn voorbij gevlogen, zoals verwacht. In mijn laatste verhaal was ik net begonnen aan mijn Nieuw-Zeeland avontuur en nu loopt het alweer op zijn eind. Ik moet wel zeggen dat ik heel blij ben met de keuze om toch gewoon te gaan. Want, o wat is Nieuw-Zeeland mooi. Van noord naar zuid in vijf weken. Ik heb ook hier weer zoveel gezien en beleefd en heb weer geweldige mensen mogen ontmoeten.
Vanuit Australië had ik voor Nieuw-Zeeland een buspas gekocht waarmee ik het hele land door kon crossen. In het begin was ik hier wat sceptisch over, want na een eigen auto te hebben gehad in Australië, nam dit voor mijn gevoel veel van mijn vrijheid weg. Maar nu kan ik toch wel zeggen dat het, na vier maanden voornamelijk alleen reizen, fijn is om samen met mensen te reizen en niet zelf de hele tijd na te hoeven denken over waar je heen wilt en waar je gaat slapen. Ik had fijne mensen in mijn bus en het is toch bijzonder dat je na een aantal dagen samen reizen al een kleine familie wordt. Dit had ik nodig na een lange tijd alleen.
Beginnend in Auckland, eindigend in Christchurch. Nieuw-Zeeland heeft zoveel te bieden. Je rijdt van natuurpark in het volgende natuurpark. Je waant je af en toe in scenes van The Lord of the Rings, en natuurlijk heb ik deze films allemaal hier nog maar een keer bekeken. Bergen en meren om je heen. Hot pools, gletsjers en vulkanen. Het bijzondere aan Nieuw-Zeeland vind ik dat alles niet immens groot is, de hoogste berg is 3724 meter hoog, maar het zijn er wel veel bij elkaar. Dit maakt het landschap voor mij dramatischer. Je heb hier nog een levendige Maori cultuur, wat het qua geschiedenis ook erg interessant maakt.
Het is hier nu lente, de overgang van winter naar zomer is duidelijk zichtbaar. Alles is groen. Tegelijkertijd ligt er nog sneeuw op de toppen van de bergen, wat een magische aanblik geeft. Waar ik een week geleden midden in een sneeuwbui in Queenstown aan kwam zit ik nu in mijn korte broek in 25 graden dit verhaal te schrijven.
Aan outdoor activiteiten kun je hier ook zeker je hart ophalen. Er zijn ontiegelijk veel hikes te doen. Verder kun je surfen, kajakken, mountainbiken, canyoningen, raften en ga zo nog maar even door. Wandelen is een nieuwe hobby van mijn geworden. Ik kan er intens van genieten om een mooie hike te maken naar de top van een berg of lekker door het bos te wandelen. Drie weken terug heb ik de Tongariro Alphine Crossing gedaan. Een 20 kilometer lange hike naar de 1886 meter hoge top van een vulkaan. Midden in de sneeuw en koude wind, maar een adembenemend uitzicht. Ik denk dat ik dit woord ondertussen al wel een aantal keer heb gebruikt. Maar de wereld heeft zoveel adembenemende plekken dat ik er niet mee op kan houden.
Ik heb ook nog een paar keer de voetjes van de vloer gehad. Ik heb een Scenic flight gemaakt over het beroemdste fjorden landschap van Nieuw-Zeeland, Milford Sound. Waar 1200 meter hoge rosten in aanraking komen met de zee. Het was geweldig. De volgende dag ben ik wezen paragliden, wat ook weer een geweldige ervaring was. Ik heb voor mijn gevoel alles uit mijn reis gehaald wat ik eruit kon halen.
Ik vind het moeilijk om een hoogtepunt van dit land aan te geven want alles is zo mooi. Ik heb mijn hele reis gezegd dat ik altijd wel weer terug wil naar Nederland om daar te wonen. Maar voor het eerst in mijn hele reis overviel mij het gevoel dat ik hier best eens wat langer zou willen blijven. Het lijkt mij niet verkeerd om hier een tijdje te wonen. Maar met ondertussen 30 euro op mijn rekening, wordt het toch tijd om naar huis te gaan. Een beangstigend idee, geen geld, geen werk en geen idee wat ik nu wil gaan doen als ik terug ben. Soms heb ik het gevoel dat ik mij nog meer verloren voel dan aan het begin van mijn reis. Ik ben benieuwd waar ik over een jaar ben. Wat ik wel kan vertellen is dat ik totaal geen spijt heb van deze reis. Ik heb zoveel geleerd over mijzelf en over de wereld waar ik in leef. Dat neemt niemand van mij af. Misschien kunnen jullie mij over een tijdje wel op komen zoeken in Nieuw-Zeeland.
Liefs Corrie en Kees